Autor: Wojciech Kudyba
Pogoda
pamięci mamy
Była wtedy pogoda, jedliśmy w ogrodzie
Słońce – jakby ukryte – obracało świat.
Przedmioty były lekkie
Zmieniała się ziemia
Kładłaś na głowie rękę
Miała w sobie blask.
Wszystko było w przemianie – zaufanie,
taniec
Wszystkie kolory rzeczy, jakby opadł
brud
W tym, co chcieliśmy chronić, w trosce
Ktoś odsuwał ciemność.
Pytaliśmy czy umrzesz
Obiecał, że nie.
Tłumaczenie na język włoski: Bożena
Zofia Kachel
Il tempo
In memoria della mamma
Faceva bel tempo, abbiamo
mangiato in giardino
Il sole – come nascosto –
ruotava il mondo.
I soggetti erano leggeri
La terra si mutava
Posavi la mano sulla testa
Aveva in sé il bagliore.
Tutto era in
trasformazione – la fiducia, la danza
Tutti i colori delle cose,
come se fosse caduta la sporcizia
In quello che volevamo
proteggere, nella preoccupazione
Qualcuno spingeva indietro
le tenebre,
Abbiamo chiesto se muori
Ha promesso di no.
