Wojciech Kudyba „Questo”

Polecam (za zgodą autora i tłumacza) lekturę wiersza „To” Wojciecha Kudyby, który ukazał się w zbiorze wierszy "W końcu świat", Sopot 2014, str. 82 oraz jego tłumaczenie na język włoski Bernadetty Mól.

 

Autor: Wojciech Kudyba

 

To

 

Mówiłem do Niego z ziemi, z gliny 

Z mułu, z czarnych ziaren, z trawy

Nisko, z korzeni

Z bólu: to „ja”.  

 

On był jak reszta, ostatnia część

Zgubiony kamyk – w porę    

Zawsze nie w porę, czczony-zapomniany

Na samym dnie 

To, co pozostaje

Ten szorstki osad, zgrzyt, ten błysk

To zaufanie.

 

To: tak, nie, tak; ten takt, niepewność

Śmiertelny ogród – ta wzajemność

Palą się kwiaty, całe życie w ogniach

Światło w środku świata

To „jestem”, to: „zostań”.

 

Tłumaczenie na język włoski: Bernadetta Mól

 

Questo

 

Mi rivolsi a Lui dalla terra, dall’argilla

dalla melma, dalle piccole zolle nere, dal basso

dell’erba, dalle radici

Dal dolore: sono „io”

 

E Lui era come un residuo, l’ultima parte

Un sasso perduto - nel tempo

Sempre fuori dal tempo, venerato-dimenticato

andato a fondo

Quel che rimane

Questo deposito ruvido, uno stridio, questo lampo

Questa fiducia.

 

Questo: si, no, si; questa ritmicità, incertezza

Un giardino mortale - questa reciprocità

Fiori che bruciano, tutta la vita in fiamme

Luce al centro dell’universo

Questo „ci sono”, questo „rimani”.