Autor: Wojciech Kudyba
Pogoda
pamięci mamy
Była wtedy pogoda, jedliśmy w ogrodzie
Słońce – jakby ukryte – obracało świat.
Przedmioty były lekkie
Zmieniała się ziemia
Kładłaś na głowie rękę
Miała w sobie blask.
Wszystko było w przemianie – zaufanie,
taniec
Wszystkie kolory rzeczy, jakby opadł
brud
W tym, co chcieliśmy chronić, w trosce
Ktoś odsuwał ciemność.
Pytaliśmy czy umrzesz
Obiecał, że nie.
Tłumaczenie na język włoski: Bożena
Zofia Kachel
Il tempo
In memoria della mamma
Faceva bel tempo, abbiamo
mangiato in giardino
Il sole – come nascosto –
ruotava il mondo.
I soggetti erano leggeri
La terra si mutava
Posavi la mano sulla testa
Aveva in sé il bagliore.
Tutto era in
trasformazione – la fiducia, la danza
Tutti i colori delle cose,
come se fosse caduta la sporcizia
In quello che volevamo
proteggere, nella preoccupazione
Qualcuno spingeva indietro
le tenebre,
Abbiamo chiesto se muori
Ha promesso di no.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz