Podczas prezentacji
obecna była autorka, pani Teresa Bobrowska oraz m.in. nasi rodacy ze
stowarzyszeń: Dagome i Amici dell’Europa z siedzibą w Katanii.
Na
zdjęciu: Teresa Bobrowska, autorka książki Come
le gru
Foto:
Bożena Zofia Kachel
28 lipca 2015 roku w sali Centro Pio La Torre przy Placu Santa Lucia w Syrakuzach miało
miejsce spotkanie poświęcone prezentacji książki Teresy Bobrowskiej pt. „Come
le gru” (Dalla Polonia in viaggio per la vita).
Na
zdjęciu od lewej: Mauro Buscemi, Barbara Sidoti, Daniela La Runa i Grażyna
Czogała
Foto:
Bożena Zofia Kachel
Książka Come
le gru została wydana we Włoszech przez wydawnictwo „People&Humanities”,
Palermo – Sicilia, w lipcu 2015 r. Po wstępnym słowie wnuków pani Teresy Bobrowskiej,
Alessandro i Eliany Ferro, Dyrektor Wydawnictwa, pan Mauro Buscemi, jako
pierwszy przedstawił Come le gru i
jej walory. Natomiast o tle historycznym książki opowiedziała pani Grażyna
Czogała, członkini Stowarzyszenia polsko-włoskiego Amici dell’Europa. Po
czym głos zabrały: pani Barbara Sidoti i pani Daniela La Runa oraz sama
autorka.
Na
zdjęciu: Zgromadzona publiczność
Foto:
Bożena Zofia Kachel
Come le gru to unikalna opowieść, źródło dokumentujące fakty, podczas przymusowej
wędrówki po świecie, nie tylko widziane oczami pani Teresy, ale przeżyte w okresie
i po II Wojnie Światowej. Udokumentowane w tej publikacji przeżycia autorki
przedstawiają prawdziwą historię wielu rodzin narodu polskiego – skrywaną przez
wiele lat – godną przekazania obecnym i następnym pokoleniom.
Na
zdjęciu: Teresa Bobrowska z niektórymi Polkami
Foto:
Z archiwum Bożeny Zofii Kachel
Napisanie tej opowieści zawdzięcza się wnukom pani Teresy, Alessandro i Elianie Ferro. Nakłonili
babcię, bo chcieli poznać historię jej pochodzenia, o której tak mało
opowiadała. Pani Teresa nie ukrywa, że cofanie się w przeszłość i opowiadanie
tego, co przyniosło jej cierpienia, było dla niej zawsze bardzo bolesne. Urodziła
się w ówczesnej Polsce na Kresach w 1927 r., a 10 lutego 1940 r. jej życie
zamieniło się w długą, bezpowrotną wędrówkę. Rodzina Bobrowskich została deportowana
i wraz z innymi polskimi rodzinami wywieziona na północ ZSRR-u przez Tojmę do
Jużnej. Po amnestii w 1941 r. wędrówka pani Teresy przybrała kierunek
południowo-wschodni i południowy, tj. Uzbekistan, potem przez Morze Kaspijskie
dotarła do Iranu (Pahlavi), następnie do Karachi w Pakistanie i ostatecznie do Tanganiki
(dziś Tanzanii) w Afryce „Polskiego Osiedla Tengeru” (przed Wielkanocą 1943 r.).
Na zdjęciu: Polskie Osiedle Tengeru
Foto: Z archiwum Teresy Bobrowskiej
Podczas tułaczki autorka książki straciła większość członków rodziny i
została rozdzielona od matki, którą spotkała dopiero po 24 latach w 1967 r. W
tym samym roku przeżyła nową tragedię, śmierć męża. Dziś, 88-letnia, pani
Teresa Bobrowska mieszka w Syrakuzach.
Z powodzeniem można potraktować tę książkę, jako lekturę, która przenosi
nas w odległe czasy, zakątki i kultury, będąc prawdziwym źródłem historii.
Pomimo upalnego popołudnia spotkanie cieszyło się wielkim zainteresowaniem.
Bożena Zofia Kachel
Stowarzyszenie Kulturalne „Dagome” w Katanii
